azizeşolt

Su, kendine sırdaş arıyordu. Önce buluta verdi sırrını.
Ağır geldi sır buluta. Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını.

Sonra göle gitti su. Ona anlattı derdini. Bu arada bulut suyun sırrını
yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman
taşıyordu göl ve çıkıyordu suyun sırrı iyice açığa .

Sonra nehre verdi su sırrını. Nehir de aldı suyun sırrını çekti gitti.
Dereye verdi. Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden, o da götürdü suyun
sırrını bir başka bilinmeze...

Çağlayanlar, şelaleler, akarsular... Hepsi kayboluyordu bir anda.

Sonra bir gün su takip etti dereyi. Dereye okyanusa kavuşunca farketti
su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla...okyanusa
taşındığını.

Karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti. Öyle de yaptı zaten. Tüm
sırlarını okyanusa verdi. Artık suyun sırrını okyanustan başkası
bilmiyordu. Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne
de kurudu....

Geçenlerde karşılaştık suyla. Bir bardaktaydı. Suskundu.
Çok uğraştım konuşturamadım.
Ben tam giderken '' Dur !'' dedi su. Durdum!

'' Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma!
Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar,
utandırırlar....'' dedi.

Çevrenizde hep "okyanus yürekli" dostlarınızın olması dileğimle .....
(Alıntı)

__________________
GIDA TEKNİKERİ

gamzeli_85

çok doğru bir yazı ve bu güzel paylaşımın için teşekkürler

__________________
Hala umudu olan GIDA TEKNİKERİ

prozof

Amaçalrını ve hedeflerini koyarken insan
Kendisi için de zaman dilimleri serpiştirmeli hayata
şöyle tatlı Dilimler
Arada da ana yemekler olmalı doyurucu
Ve sığınacak bir liman
En çetin fırtınalarda bizi onaracak eller olmalı o limanda
Gülen yüzler olmalı vede her, sefer ayrılığında sallanacak eller
Umutla, merakla bekleyen gözler olmalı yollarda
Ve onların saadetlerini taşımalı gemiler
Bir limandan başka başka limanlara.
Yola çıkıyorsa seyyah çıkınını sağlama almalı
Sağlam yükler taşımalı zihninin anbarlarında
Hem sağlam hem faydalı yükler
Kirlenenleri atmalı, nerede iyisi varsa onu almalı
Tadına varmalı fersahların
Attığı her adımın hakkını vermeli
Birde
Hakkını vermeli yaşamanın
Bir hiç için gelmediysek hayata
Hiç olmamalı bıraktıkların
Adımların ardında kalan iz
Yol göstermeli geriden gelenlere
Bir iz bırakmalıyız hepimiz
Hayat denen bu yolda bir imzamız olmalı...

Ümit TOPUZ

prozof

Yeni insanlarla tanışmaktan korkmak veyahut yorgunluk hissine kapılmak beklentilerin uç noktalarda oluşundan mı dersin, hayal kırıkların içinde dolaşırken ayağına batanları çıkarırken yoruldun belkide. Tanıdığımız her insan yaşama bakış açımızı zenginleştirir, tanıyıp tarttıklarımız içinden seçeriz dostlarımızı ( dost iyi gün kötü gün demeyip yanında olandır kanki ) yeni insanları tanımaktan uzaklaşmak fakirliği zenginlige yeğlemektir dostum. Hem bu öyle bir fukaralık halidirki ne tat nede tuz bırakır insanda. Yanlızlık insan harcı değil. Unutma dostum yangında kül olmayan, selde kapıp koy vermeyen, yılların acımasızlığına güçlenerek direnen, yok olup gitmeyecek tek zenginlik dostluktur. Dostlarının sayısını tutmak yerine hatrını saymanı salık veriyorum. ' ŞU GÖK KUBBEDE BAKİ KALAN HOŞ BİR SEDA İMİŞ ' MUTLULUKLAR...

Ümit TOPUZ